بايدهايي که هم چنان بر وجدان بشريت سنگينی می کند

محکوم کردن هايي که تنها محدود به ترور اعضا و هواداران سازمان های خودی بود.
اعدام بی شرمانه رهبران خلق ترکمن ، توماج ، مختوم، واحدی ، جرجانی و اعتراف صريح مقامات مسئول رژيم ، می توانست زنگ خطر جديي برای همه باشد که جمهوری اسلامی در تدارک قتل عام تمامی دگرانديشان و آزاديخواهان است. رژيمی که با رسالت جهالت تاريخی اش تخت و شلاق و اعدام را با چاشنی آيات قران درابعادی به وسعت ايران پهن نموده و احکام مرگ را با اسم رمز « منافق » و « مرتد» به اجرا نهاده بود. اما درک اين شرايط و شناخت اين هيولا برای بسياری از رهبران اپوزيسيون چپ و ترقی خواه آن قدر مشکل بود که حتی بسياری از آنها حاضرشدند که آگاهانه در مقابل اين جنايات با مسببين اين کشتارها مماشات کنند